Bonjour mesdames et messieurs,
Quelle belle journée n’est pas? De zon schijnt en de lucht
is blauw. Regen zegt u? Aaah zut alors! Ik had u even moeten vertellen dat ik
in niet in Nederland ben. Deze ondernemende stam heeft een interrailticket
gekocht en is aangekomen in La douce France. Land van romantiek,cultuur en
..het paddenstoel plukken. In Nederland
leren we al vroeg van onze ouders dat wanneer je in het bos loopt je met je
tengeltjes overal vanaf moet blijven. Zo’n vliegenzwam kan er nog zo
aanlokkelijk uitzien met zn rode hoed, giftig is hij wel. In Frankrijk trekken
hele dorpen de bossen in om trompettes,girolles en bovenal cèpes
(eekhoorntjesbrood) te plukken. Niet alleen om zelf te verwerken in gerechten,
nee in frankrijk is een levendige handel in de zelf geplukte paddenstoelen. Dat
dit niet altijd het beste in de mens naar boven brengt blijkt uit dit wat
oudere artikel op een foodlog. http://www.foodlog.nl/artikel/oorlog_om_wilde_paddestoelen_in_frankrijk/
Deze blog is ook niet bedoeld als aanmoediging om op
vakantie in Frankrijk zelf te gaan plukken. “Les ramasseurs de Dimanche” ofwel
zondagplukkers noemen ze mensen die zonder ervaring paddenstoelen gaan plukken
en opeten. Wel aan te raden en zelfs leuk is om op de plaatselijke camping of in
het hotel te vragen of er mogelijkheden zijn om begeleidt paddenstoelen te
plukken. Geen zin om door het bos te banjeren of bent u in het verkeerde
seizoen? Dan is het ook nog altijd aan te raden om eens een bezoekje te brengen
aan een paddenstoelkwekerij die op verschillende plekken in Frankrijk te vinden
zijn. Een mooi voorbeeld is het dorpje Montsoreau in de regio Pays de la Loire.
Dit dorpje wordt tot een van de mooiste dorpjes van Frankrijk gerekend en biedt
naast een kasteel ook nog een kwekerij om te bezoeken. Deze is gevestigd in
grotten waar vroeger mensen in woonden. Er zijn rondleidingen en je kunt er ook
nog proeven van de producten. Bent u toevallig in de buurt vertelt u dan aan
mij wat u ervan vond misschien wip ik dan ook nog even langs. Ik ga nog een paar
oude amis opzoeken in de bossen van Païolive.
Au revoir en tot de volgende keer,
Stan le Stam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten